Karl Blau and endorphins

Η κιθάρα μου είναι εδώ μετά από πέντε χρόνια. Κάθεται δίπλα μου όσο κάνω ένα τσιγάρο και ακούω Karl Blau - Fallin' Rain.


Πρώτη μέρα γυμναστηρίου σήμερα. Γαμημένες ενδορφίνες. Μακάρι να αντέξω αλλά νομίζω βρήκα το κλειδί. Και μακάρι να κοιμηθώ σήμερα γιατί ο Μορφέας μου κρατάει μούτρα τελευταία. Με κρατάει ξύπνιο στο κρεβάτι για τόσες ώρες ο άτιμος.

Οι τελευταίες εξελίξεις μου έχουν κάνει πολλά κακά αλλά δύο καλά: 1, ακούω περισσότερη μουσική και είναι απλά τέλειο και 2. μου έρχεται να γράψω. Μου τη σπάει λίγο αυτό το πληκτρολόγιο που δεν έχει backspace αλλά τι να κάνουμε. Ο άνθρωπος συνηθίζει στα πάντα.

Είμαι πολύ κοντά στο να βρω τον καινούργιο μου εαυτό. Είτε αυτό είτε οι ενδορφίνες παίζουν πουστιά. Πως το είχε γράψει ο Ρόμπινς; Maintenance. Well, we're far from that friend.

No comments:

Post a Comment