Περπατάς μέσα στις μέρες πιστεύοντας ότι ξέρεις. Ακούς τον Κάφκα και παράτησες τον Νίτσε. Η ζωή δεν είναι προκαθορισμένη και πεπερασμένη. Η ζωή είναι άπειρη και ο χρόνος η μόνη αληθινή μονάδα μέτρησης.
Και δεν είναι μόνο οι άπειρες καταλήξεις του αιτιατού λογισμού. Είναι το άπειρο μέσα σου βλάκα. Όλο αυτό που κυκλοφορείς σαν παγόβουνο στο δρόμο και νομίζεις ότι η κατεύθυνση είναι στον ορίζοντα. Η κατεύθυνση είναι μέσα σου. Είναι το ενενήντα τις εκατό σου που δεν μπορείς να δεις (νάτο, πάλι πεπερασμένος έγινες).
Το κακό είναι ότι όλα αυτά τα έχω ξαναδεί. Λιγότερο σοφός τότε. Όχι αρκετά σοφός τώρα.
Ο μόνος που λειτουργεί εναντίον σου είναι ο ίδιος σου ο εαυτός και είναι ακριβώς όπως το είχε πει εκείνος: μόνο με όνειρα και με αίμα - αληθινό αίμα, πεταμένο στο πάτωμα - μπορείς να τον φέρεις από τη δική οσυ πλευρά.
Και δεν είναι μόνο οι άπειρες καταλήξεις του αιτιατού λογισμού. Είναι το άπειρο μέσα σου βλάκα. Όλο αυτό που κυκλοφορείς σαν παγόβουνο στο δρόμο και νομίζεις ότι η κατεύθυνση είναι στον ορίζοντα. Η κατεύθυνση είναι μέσα σου. Είναι το ενενήντα τις εκατό σου που δεν μπορείς να δεις (νάτο, πάλι πεπερασμένος έγινες).
Το κακό είναι ότι όλα αυτά τα έχω ξαναδεί. Λιγότερο σοφός τότε. Όχι αρκετά σοφός τώρα.
Ο μόνος που λειτουργεί εναντίον σου είναι ο ίδιος σου ο εαυτός και είναι ακριβώς όπως το είχε πει εκείνος: μόνο με όνειρα και με αίμα - αληθινό αίμα, πεταμένο στο πάτωμα - μπορείς να τον φέρεις από τη δική οσυ πλευρά.
No comments:
Post a Comment