Υπάρχουν λίγες μέρες τις οποίες θα ξαπλώσω στο καναπέ αφήνοντας την τηλεόραση να επιλέγει τι θα δω. Μια από αυτές έπεσα πάνω στο Down and Out in Beverly Hills και με παρέσυραν είτε το γεγονός ότι ξεχνάω τα πάντα στη ζωή μου (π.χ. το plot μιας ταινίας) είτε η τυχαία σύμπτωση πως το τηλεκοντρόλ ήταν πολύ μακριά. Έτσι, την άφησα να παίζει.
Πέρα από τη καυστικότητα για την αμερικιναική υλιστική κοινωνία της δεκαετίας του '80 που δεν μπορούσα να δω μικρός, δεν μπορούσα να δω και άλλα πράγματα. Όπως τη σκηνή αφότου ο Jerry Baskin (Nick Nolte) κάνει έρωτα με τη γυναίκα του σωτήρα του, Barbara Whiteman (Bette Midler), και η Barbara τραγουδάει το τραγούδι των duprees a capella στο κρεβάτι.
--
Υ.Γ. 1 Μου πήρε πάρα πολύ σκέψη και προσπάθεια ώστε αυτό το post να μην βγει ρομαντικά μελιστάλαχτο. Να μην φλερτάρει με την ονειροπολική διάθεση κάποιου αφηρημένου στοχασμού που ταιριάζει μόνο σε σουρεαλιστικούς έρωτες. Να το καταρρίψω από αυτό που είναι. Να το χλευάσω και να το σαρκαστώ. Έγραψα και έσβησα πολύ χθες το βράδι για να το πετύχω. Απορούσα γιατί να μην μπορώ να το κάνω. Σήμερα το πρωί κατάλαβα ότι έφταιγε το τραγούδι. Μερικά τραγούδια είναι πιο δυνατά από σένα. Και ότι και να γράψω, δεν μπορώ να το νικήσω. Τραγούδι - Γιάννης, 4-0.
Υ.Γ. 2 Χρωστάω ένα post στη Μ. για τη κουβέντα που είχαμε τη προηγούμενη βδομάδα. Απλώς εκείνο χρειάζεται χρόνο για να γραφτεί.
Πέρα από τη καυστικότητα για την αμερικιναική υλιστική κοινωνία της δεκαετίας του '80 που δεν μπορούσα να δω μικρός, δεν μπορούσα να δω και άλλα πράγματα. Όπως τη σκηνή αφότου ο Jerry Baskin (Nick Nolte) κάνει έρωτα με τη γυναίκα του σωτήρα του, Barbara Whiteman (Bette Midler), και η Barbara τραγουδάει το τραγούδι των duprees a capella στο κρεβάτι.
The Duprees - You belong to me
See the pyramids along the Nile
Watch the sun rise on a tropic isle
Just remember darling all the while
You belong to me
See the marketplace in Old Algiers
Send me photographs and souvenirs
But remember when a dream appears
You belong to me
I'll be so alone without you
Maybe you'll be lonesome too and blue
Fly the ocean in a silver plane
Watch the jungle when it's wet with rain
Just remember til you're home again
You belong to me
--
Υ.Γ. 1 Μου πήρε πάρα πολύ σκέψη και προσπάθεια ώστε αυτό το post να μην βγει ρομαντικά μελιστάλαχτο. Να μην φλερτάρει με την ονειροπολική διάθεση κάποιου αφηρημένου στοχασμού που ταιριάζει μόνο σε σουρεαλιστικούς έρωτες. Να το καταρρίψω από αυτό που είναι. Να το χλευάσω και να το σαρκαστώ. Έγραψα και έσβησα πολύ χθες το βράδι για να το πετύχω. Απορούσα γιατί να μην μπορώ να το κάνω. Σήμερα το πρωί κατάλαβα ότι έφταιγε το τραγούδι. Μερικά τραγούδια είναι πιο δυνατά από σένα. Και ότι και να γράψω, δεν μπορώ να το νικήσω. Τραγούδι - Γιάννης, 4-0.
Υ.Γ. 2 Χρωστάω ένα post στη Μ. για τη κουβέντα που είχαμε τη προηγούμενη βδομάδα. Απλώς εκείνο χρειάζεται χρόνο για να γραφτεί.
No comments:
Post a Comment