Μεγάλωσα με τη ζεμπεκιά. Μπορεί να διαβάσω Κούντερα και να ηρεμήσω με Χατζιδάκη αλλά μεγάλωσα με τη ζεμπεκιά και αυτό αδερφέ δεν το βγάζεις από μέσα σου. Με το Παράπονο και τη Δραπετσώνα του Μπιθικώτση. Μεγάλωσα με έναν πόνο που δεν ήταν δικός μου μα των τραγουδιών και αυτό έδωσε άλλη υφή στη σκέψη μου.
Μπορώ να σε εκπλήξω με τις εστέτ και εκλεπτησμένες γνώσεις μου αλλά δεν θα βρω μεγαλύτερη ευχαρίστηση από ένα ταβερνάκι με ψάθινες καρέκλες και ένα αυθόρμητο ζεμπέκικο εκεί που τίποτε άλλο δεν χωράει. Μεγάλωσα με τη ζεμπεκιά και αυτό με έχει κάνει αυτό που είμαι.
Μπορώ να σε εκπλήξω με τις εστέτ και εκλεπτησμένες γνώσεις μου αλλά δεν θα βρω μεγαλύτερη ευχαρίστηση από ένα ταβερνάκι με ψάθινες καρέκλες και ένα αυθόρμητο ζεμπέκικο εκεί που τίποτε άλλο δεν χωράει. Μεγάλωσα με τη ζεμπεκιά και αυτό με έχει κάνει αυτό που είμαι.
No comments:
Post a Comment