Half life. No summer

Τι κάνεις όταν αποκτάς μισή ζωή, και δεν είναι καλοκαίρι; Με το "αποκτάς ζωή" εννοώ να έχεις τον χρόνο να σκεφτείς και να κάνεις πράγματα έξω από τη δουλειά σου όπως συμβαίνει εδώ και 10 μήνες. Με τον "μισή", εννοώ το χρόνο που περνάω στη Θεσσαλονίκη - δεν μοιάζει και σαν ολόκληρη ζωή το να βρίσκομαι σχεδόν τρεις μήνες στην Αμερική το χρόνο. Το "δεν είναι καλοκαίρι" κολλάει στο ότι το καλοκαίρι ξέρω τι να κάνω. Το ξέρω πολύ καλά.

Άρχισα εδώ και μία εβδομάδα να ψάχνω για χόμπι. Βασικά σκέφτηκα ότι υπάρχει κι άλλος κόσμος που έχει ζωή εδώ και καιρό και δεν έχει απαραιτήτως παιδιά ή οικογένεια για να σπαταλάει τα απογεύματά του. Οπότε τι κάνει όλος αυτός ο κόσμος; Μάλλον κάποιο χόμπι έχει  - οποιαδήποτε διόρθωση δεκτή.

Ξεκίνησα να βλέπω για μαθήματα πιλότου σε αερολέσχη. Όλα πήγαν πολύ καλά με την αναζήτηση. Η μικρή λεπτομέρεια που με χώρισε από το όνειρο ήταν τα εννιά χιλιάδες ευρώ που θέλουν. Στο χωριό μου λένε: "αν είχα τόσα λεφτά θα παντρευόμουν ρε φίλε" - μία φράση τέλεια αντιπροσωπευτική του άγχους που είχαν οι Έλληνες τη δεκαετία του 60 και που τώρα βρίσκεις σε χώρες όπως η Ινδία.

Σήμερα η Λ. μου πρότεινε - από το πουθενά - το γκολφ. Βασικά μου το πούλησε μιλώντας μου για tweed γιλέκα, τραγιάσκες και απεριτίφ στο γκολφ κλαμπ που θα με επισκέπτεται (νομίζω πως δεν υπάρχει τέτοιο γκολφ κλαμπ στην Ελλάδα - ίσως στο  Κάρντιφ - αλλά δεν πειράζει, το έφαγα). Κοίταξα και για γκολφ λοιπόν. Πρέπει να πηγαίνω στο Πόρτο Καράς ή στο Πιρίν στη Βουλγαρία για να εξασκήσω το καινούργιο μου χόμπι. Η, έτσι κι αλλιώς εύθραυστη, φούσκα πάνω από το κεφάλι μου έσκασε αθόρυβα στο γραφείο και κανείς δεν πήρε χαμπάρι.

Καταλήγω στο ότι αν ποτέ έχεις περάσει στη ζωή σου φάση που δεν είχες ζωή, που το κίνητρο για να μην έχεις ζωή ήταν τόσο μεγάλο που σου γέμιζε τη "ζωή", που δεν είχες τίποτε άλλο στο μυαλό σου απο εκείνη τη μία κινητήρια δύναμη... τότε δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου να αποκτήσεις μία.

Υ.Γ. #1 Στην αναζήτησή μου μέσα ανακάλυψα πως η κρυπτογραφία είναι χόμπι. Χμ.

Υ.Γ. #2 Όσο ζούσα στο εξωτερικό, υπήρχε αυτή η από μηνών ανάγκη να κάνεις πλάνα για τις επόμενες μεγάλες διακοπές. Για το Πάσχα από τον Γενάρη. Για το καλοκαίρι από τον Μάρτη. Για τα Χριστούγεννα από τον Οκτώβρη. Όσο και να φάινεται χαζό, είναι ένα καρότο που σε κρατάει σε εγρήγορση για όλη τη διάρκεια του χρόνου. Και μιας και αυτό το καρότο πάντα λεγόταν "Ελλάδα", είναι πολύ δύσκολο να αντικατασταθεί τώρα που το έχω φάει.