Μετά έμαθα τις λέξεις. Τις διάβασα και τις ξαναδιάβασα σε βιβλία, εφημερίδες, blogs, διαφημιστικά φυλλάδια, πινακίδες της εθνικής οδού. Έμαθα τι σημαίνουν - κάτω στο μεδούλι τους - λέξεις όπως "αστική δημοκρατία", "υποσυνείδητο", "αρωγή", "ταξική πάλη", "επιτόκιο", "μυστικισμός", "gros plan", "τάστο", "δίεση", "ύφεση", "εφησυχάζω", "ανασφάλεια", "φιλία", "έρωτας", "αυταπάρνηση", "εγωισμός", "δικαιοσύνη", "δικαιοσύνη", "δικαιοσύνη".
Και τις εξέτασα όλες. Και τις έκανα δικές μου - είχα όλο το δικαίωμα να το κάνω.
Μετά διάβασα σαν Υδροχόος. Διάβασα τα λόγια άλλων. Τις απόψεις άλλων. Και δεν πήρα καμία ως δική μου - προσπάθησα τουλάχιστον (απέτυχα με τον Μπόρχες και τον Ρόμπινς). Έκρινα σκληρά τη χρήση των λέξεων για να περιγράψουν απόψεις που πάντα - πάντα - είχαν υπόβαθρο, ιστορία, αιτία, χρονικό προσδιορισμό και δόλο. Όλες οι απόψεις κρίνονταν με το βασικό αξίωμα ότι έχουν δόλο μέσα τους. Τον δόλο της υποκειμενικότητας. Γιατί η αντικειμενικότητα υπάρχει μόνο στη φύση και η άποψη δεν είναι φυσικό χαρακτηριστικό. Είναι τεχνικό χαρακτηριστικό που προέρχεται από προσωπικότητες και συνειδήσεις.
Μετά ονειρεύτηκα σαν Υδροχόος. Προσπάθησα τουλάχιστον. Όλα τα όνειρα είχαν επίπεδα και τα έχτισα με στόχο μόνο την υψηλότητα. Μα όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, τόσο πιο πολύ τα όνειρά σου μοιάζουν με σύννεφα. Και τότε πετάς κι εσύ εκεί. Ότι ήθελα να κρατήσω το έγραψα. Το έκανα λόγια και στίχους της δικής μου υποκειμενικής φιλοσοφίας.
Το μόνο που δεν είχα όρεξη ποτέ να κάνω, είναι να εξηγήσω. Καταλαβαίνω, αλλά δεν έχω την όρεξη να εξηγήσω. Ίσως γιατί όταν καταλαβαίνεις, βλέπεις ότι κι εσύ είσαι εγκλωβισμένος στο δικό σου πρίσμα. Γιατί να ενοχλήσεις κάποιον άλλον με αυτό;
Και τις εξέτασα όλες. Και τις έκανα δικές μου - είχα όλο το δικαίωμα να το κάνω.
Μετά διάβασα σαν Υδροχόος. Διάβασα τα λόγια άλλων. Τις απόψεις άλλων. Και δεν πήρα καμία ως δική μου - προσπάθησα τουλάχιστον (απέτυχα με τον Μπόρχες και τον Ρόμπινς). Έκρινα σκληρά τη χρήση των λέξεων για να περιγράψουν απόψεις που πάντα - πάντα - είχαν υπόβαθρο, ιστορία, αιτία, χρονικό προσδιορισμό και δόλο. Όλες οι απόψεις κρίνονταν με το βασικό αξίωμα ότι έχουν δόλο μέσα τους. Τον δόλο της υποκειμενικότητας. Γιατί η αντικειμενικότητα υπάρχει μόνο στη φύση και η άποψη δεν είναι φυσικό χαρακτηριστικό. Είναι τεχνικό χαρακτηριστικό που προέρχεται από προσωπικότητες και συνειδήσεις.
Μετά ονειρεύτηκα σαν Υδροχόος. Προσπάθησα τουλάχιστον. Όλα τα όνειρα είχαν επίπεδα και τα έχτισα με στόχο μόνο την υψηλότητα. Μα όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, τόσο πιο πολύ τα όνειρά σου μοιάζουν με σύννεφα. Και τότε πετάς κι εσύ εκεί. Ότι ήθελα να κρατήσω το έγραψα. Το έκανα λόγια και στίχους της δικής μου υποκειμενικής φιλοσοφίας.
Το μόνο που δεν είχα όρεξη ποτέ να κάνω, είναι να εξηγήσω. Καταλαβαίνω, αλλά δεν έχω την όρεξη να εξηγήσω. Ίσως γιατί όταν καταλαβαίνεις, βλέπεις ότι κι εσύ είσαι εγκλωβισμένος στο δικό σου πρίσμα. Γιατί να ενοχλήσεις κάποιον άλλον με αυτό;
No comments:
Post a Comment